ศิลปะสำคัญขนาดไหน
ทำไม ? ถึงต้องเรียนศิลปะ

จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ ความรู้มีข้อจำกัด จินตนาการเป็นสิ่งที่หมุนโลก วลีอมตะของอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ที่ให้สัมภาษณ์ไว้ในวารสารรายสัปดาห์ Saturday Evenning ของสหรัฐวันที่ 26 ตุลาคม ปี 1929 เป็นทฤษฎีที่พิสูจน์แล้วว่า การที่เราสามารถใช้ความรู้มาต่อยอดกับจินตนาการแล้วสร้างให้จินตนาการนั้นเป็นจริงขึ้นมา โลกเราถึงได้ก่อเกิดนวัตกรรมใหม่ๆมากมาย มนุษย์เราจึงไม่อาจปฎิเสธได้ว่าทั้งความรู้และจินตนาการจะต้องใช้ควบคู่กันไป

จินตนาการและความคิดสร้างสรรค์สามารถสร้างขึ้นมาและพัฒนาได้ตั้งแต่วัยเด็ก เราทุกคนต่างรู้ดีว่าสมองซีกซ้ายเป็นสมองในส่วนของการอ่าน การเขียน การตัดสินใจ และสมองซีกขวาเป็นส่วนของการสร้างสรรค์ ความมีสุนทรียศาตร์ วิธีการพัฒนาสมองซีกขวาให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นนั้น ควรให้เด็กทำกิจกรรมที่มีส่วนกระตุ้นจินตนาการ เช่น การทำงานศิลปะ วาดรูป เล่นดนตรี ฯลฯ หากเด็กได้รับการพัฒนาการที่ดี จะทำให้สมองทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพและจะสามารถใช้ความคิดสร้างสรรค์ได้อย่างไร้ขอบเขต ซึ่งการเรียนศิลปะนั้นไม่ได้ช่วยแค่ด้านความคิดสร้างสรรค์อย่างเดียวเท่านั้น แต่ยังช่วยพัฒนาในด้านอื่นๆด้วย เช่น

ด้านการใช้กล้ามเนื้อ
การทำงานศิลปะ การจับพู่กัน การระบายสี การปั้นดิน ล้วนแต่เป็นการใช้กล้ามเนื้อทั้งนั้น การทำงานศิลปะจึงเป็นการบริหารกล้ามเนื้อที่ดีสำหรับเด็ก
ด้านทักษะการสื่อสาร
เด็กๆที่มาเรียนศิลปะจะได้มีปฎิสัมพันธ์กับเพื่อนๆและครูผู้สอน และภาพวาดยังสามารถเป็นสื่อกลางที่ช่วยให้เด็กได้ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกของตนเอง ซึ่งช่วยในเรื่องของพัฒนาการทางการเข้าสังคมได้อย่างดี
 
ด้านการแก้ปัญหา
การทำงานศิลปะเป็นการสร้างผลงานขึ้นมาจากกระดาษที่ว่างเปล่า เด็กจะต้องใช้การทำงานที่มีขั้นตอน มีระบบ หากผิดพลาดเด็กสามารถเรียนรู้ที่จะแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ การเรียนศิลปะจึงช่วยฝึกกระบวนการคิดให้เด็กๆได้พบกับคำตอบด้วยแนวทางที่หลากหลาย

ด้านสมาธิ
การทำงานศิลปะต้องมีจิตใจที่จดจ่อกับผลงานที่ทำอยู่ เพื่อให้ได้ผลงานที่ต้องการ การจดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นเวลานานจะช่วยฝึกสมาธิซึ่งเด็กๆสามารถนำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้

การให้เด็กเรียนศิลปะจึงมีความสำคัญ เพราะศิลปะจะส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ที่ก่อให้เกิดจินตนาการซึ่งไม่สามารถลอกเลียนแบบกันได้ศิลปะยังช่วยแก้ปัญหาช่วยให้มีความอดทนและมุ่งมั่น ช่วยให้เป็นคนละเอียดอ่อนมีเมตตากับตนเองและผู้อื่น และศิลปะจะส่งเสริมให้เด็กเติบโตมาโดยยอมรับเอกลักษณ์ของตนเอง